虞美人(1 / 1) 采来一朵破碎的云 东篱闲步 34 字 秋行万里夕阳落,雁去天涯路。长亭一别有人愁,恰似黄昏雾重上眉头。娇娘怜月栖身影,卧榻衣衾冷。寒灯暗泣立窗前,谁又举杯一醉却难眠。 上一章 目录 下一章